XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Terminatorrak bere artxiboetan begiratu du.

Izena aurkitu du: Ainhoa Etxeberria.

-Oso ondo -pentsatu du.

Bilatu egingo dut, aurkitu eta bertan behera bertan behera: instantera hil.

Berak ez du zergatian pentsatzen.

Gauza bakarra daki, funtzio bat daukala eta funtzio hori Ainhoa Etxeberria hiltzea dela.

Inor bere bidean jartzen bada, berak ez du arazorik izango tartetik kentzeko tartetik kendu: garbitu, hil, noski.

Ostatu zahar batean dago.

Bertan gela bat alokatu du.

Inork ez du susmatzen susmatu: barruntatu, sospechar bera robota dela; izan ere, gizon normala ematen eman: iruditu, parecer du.

Handia, serioa, hotza eta umorerik gabekoa... baina gizona.

Inortxori ere ez zaio burutik pasatzen robota dela.

Gelatik atera da.

Atera baino lehen, hala ere, eramango dituen armak errepasatu ditu: pistola jakaren eskuin-poltsikoan, beste pistola bat ezkerrekoan eta kanoiak ebakitako eskopeta barruko poltsiko zabal batean.

-Guztia ondo, beraz -erabaki du Terminatorrak.

Eta orain Ainhoa Etxeberriaren bila.

Ostatutik agur esan gabe atera da. Atarian dagoen ostalariak bekoskoa jarri bekoskoa jarri: fruncir el ceño dio, urruntzen ikustean.